δουλειά δεν είχε ο διάβολος, ήταν άνεργος

Επιτέλους βρήκα τη δουλειά που μου ταιριάζει. Ή να πω εργασία; Μπα δουλειά είναι πιο αντρουά εκτός και αν πας τον τόνο ένα κλικ αριστερά και γίνεται μούφα οπότε μην τον πας. Έπιασε τόπο το μάθημα που είχαμε στο λύκειο που λεγόταν επαγγελματική κάτι. Μας το έκανε μία που όλοι θέλαμε να μας το κάνει αλλά συμβιβαζόμασταν με το να την κοροϊδεύουμε. Κάτι που δεν ήταν σωστό αλλά ήταν ωραίο. Όχι σαν το άλλο αλλά συμβιβαζόμασταν. Θέλω λοιπόν να κάθομαι στον πιο πολυσύχναστο δρόμο με ένα καφέ ή ένα ποτό ή ένα σακουλάκι σπόρια και να παρατηρώ περαστικούς. Να προσπαθώ να καταλάβω τι κουβαλάει ο καθένας στο κεφάλι του, τι σκέφτεται. Ξεκινάω προκατειλημμένος θετικά και έχω σαν βάση το ότι σκέφτεται. Να μάθω τι στο καλό έχει στο μυαλό του ο κόσμος. Δεύτερο δείγμα θετικής προκατάληψης σε λίγο θα πω πως θα βγούμε και από την κρίση. Εναλλακτικά θα μπορούσε να μου κάνει κάποιος δώρο την μηχανή που διαβάζει την σκέψη αλλά τότε δεν θα χρειάζομαι τόσο χρόνο για να παράγω έργο οπότε θα μειωθεί το ωράριό μου και συνεπώς και ο μισθός μου. Πουτάνα τεχνολογία έχεις ταράξει τον κλάδο μας. Βέβαια τέτοια μηχανή δεν υπάρχει αλλά ας την εφεύρει κάποιος σε λίγο θα φύγει το 2010 τι περιμένετε; Ζητείται λοιπόν εργοδότης ή έστω χορηγός γιατί προς το παρών το κάνω από χόμπι και είναι κρίμα να χαθεί τέτοιο ταλέντο.