Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

ακριβως

Σαν τον καφε που σε ξυπναει. Σαν το αλκοολ που σε νυσταζει.
Σαν το τσιγαρο που σε θολωνει. Ετσι ακριβως.
Και αν συνηθισες τον καφε και δεν σου φτανει ενας.
Και αν συνηθισες το αλκοολ και δεν κανεις γκλαβα.
Και αν συνηθισες το τσιγαρο και δεν σε θολωνει.
Εχεις τη σκεψη σου.
Τα ονειρα σου.
Τις αναμνησεις σου.

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

το μπακαλικο

Και ξαφνικά μια μέρα τυχαίνει και δεν πας στο μπακάλικο της γειτονίας σου αλλά στο σούπερ μαρκετ. Με το που πέρνας την πόρτα πελαγώνεις. Έχεις συνηθίσει στα λίγα προϊόντα που τόσα χρόνια χρησιμοποιείς Κα εμπιστεύεσαι. Και ξαφνικά έρχεσαι φάτσα με ράφια γεμάτα πράγματα που αγνοούσες. Αρχικά σου αρέσει. Ξανάπας εκεί. Δοκιμάζεις διαφορετικά προϊόντα και ευχαριστιέσαι την ποικιλία. Μετά την δεύτερη φορά αρχίζεις και εκνευρίζεσαι. Πώς δεν ήξερες ότι υπάρχουν; Πώς δεν φαντάστηκες ότι υπάρχουν; Πώς νόμιζες ότι το μπακάλικο της γειτονιάς σου είχε τα πάντα; Πως εθελοτυφλουσες; Γιατι κλειστηκες στον μικροκοσμο του μπακαλικου σου; Γιατι ακομα αυτον τον μικροκοσο προτιμας;