Δευτέρα 13 Απριλίου 2020

Ανελεύθερος χρόνος

Να είχα λίγο ελεύθερο χρόνο να διάβαζα επιτέλους εκείνα τα βιβλία που αγόρασα
Να είχα λίγο ελεύθερο χρόνο να έβλεπα εκείνες τις ταινίες που μου σύστησαν
Να είχα λίγο ελεύθερο χρόνο να έλιωνα στο πλεϊστέισιον
Να είχα λίγο ελεύθερο χρόνο να έκανα τα μικρο-μερεμέτια που χρειάζονται στο σπίτι
Να είχα λίγο ελεύθερο χρόνο να χανόμουν στο γιουτιουμπ ανακαλύπτοντας τραγούδια
Να είχα λίγο ελεύθερο χρόνο απλά να μην έκανα τίποτα
Να είχα λίγο χρόνο να έγραφα στο μπλογκ μου

-και έρχεται και μου επιβάλλεται ο "ελεύθερος" χρόνος πακέτο όμως με φόβο, ανασφάλεια και την απουσία σου-

-μα δεν θυμάμαι να ζήτησα φόβο, ανασφάλεια και απουσία
-λυπάμαι κύριε, ο ελεύθερος χρόνος δεν διατίθεται μεμονωμένα
-χμ έπρεπε να το φανταστώ, παραήταν καλή προσφορά για να μην υπάρχει παγίδα
-ορίστε;
-τίποτα κάτι δικά μου, μήπως θα μπορούσα να το αλλάξω;
-έχετε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σας;
-κάτι με περισσότερες επιλογές για τον χρήστη
-λυπάμαι, κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ καλό για να ήταν αληθινό


Μέχρι λοιπόν κάτι τέτοιο να γίνει αληθινό θα ξορκίζω τον φόβο, θα πολεμάω την ανασφάλεια και θα αρνούμε την απουσία σου.

Α, και ας συμφωνήσουμε ότι ελεύθερος χρόνος με όρους και προϋποθέσεις είναι απλά ένα συμβόλαιο που υπογράψαμε χωρίς να το διαβάσουμε και τώρα βρεθήκαμε εγκλωβίσμενοι.

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

μαθηματικός

Όταν σου έλεγα ότι η δασκάλα ξέρει καλύτερα μαθηματικά από εσένα έμαθα ότι σε πείραζε. Είσαι ο πρώτος άνθρωπος που αμφισβήτησα και αυτός που δεν το άξιζε. Όταν κάτσαμε να κάνουμε πρώτη φορά μάθημα μαζί φάνηκε ότι ταιριάζουμε όπως η φωτιά με το νερό. Όταν γυρνούσα σπίτι σουρωμένος και αγκάλιαζα την τουαλέτα δεν ρωτούσες τι και πως. Έφτιαχνες κάτι να φάω και με έβαζες για ύπνο. Όταν γύρισα από το σχολείο με βαθμούς λιγότερους και από τους βαθμούς του Άρη τη χρονιά που έπεσε (ποια από όλες;) κάτσαμε και ψάξαμε τη λύση. Όταν στο έκτο έτος σου είπα ότι χρωστάω περισσότερα μαθήματα από πρωτοετή πάλι κάτσαμε και κοιτάξαμε τι πρέπει να κάνουμε. Δοκίμασα την υπομονή σου και μου δίδαξες το μεγαλύτερο μάθημα. Το να αναζητώ τη λύση και όχι να αναλώνομαι στην ανάλυση του προβλήματος. Γιατί το πρόβλημα όσο το συζητάς, πρόβλημα θα παραμένει. Όταν γράψεις "λύση" και αρχίζεις από κάτω να την ψάχνεις τότε το αντιμετωπίζεις.

Είσαι γνήσιος μαθηματικός πατέρα. Να είσαι πάντα γερός.

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Παραλία

Θυμάσαι την καλύτερη παραλία που πήγαμε; Ξεκινήσαμε όλο χαρά να πάμε. Αλλά σε μια στροφή χάσαμε το δρόμο. Βρεθήκαμε σε μια κορυφή μέσα από έναν παλιόδρομο. Αλλά επιμείναμε και φτάσαμε στην παραλία. Παρκάραμε και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε πεζοί ανάμεσα σε αγκάθια, πέτρες και χώμα. Φτάσαμε όμως. Και η παραλία ήταν καλύτερη από αυτό που περιμέναμε. Και δεν θέλαμε να φύγουμε. 

Αυτή η παραλία είναι ο οδηγός μας μάτια μου.

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

τι κάνεις;

Είμαι σε ταξί, στην απρόσωπη πόλη. Έχω μπει μέσα με μια καλημέρα στον οδηγό που μου απάντησε με ένα ξερό γεια. Έχει ήλιο αλλά μόλις έχει αρχίσει να ρίχνει ψιχάλες. Ήλιος και βροχή, παντρεύονται οι χοντροί, μου έλεγε ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρός και ξεκαρδιζόμουν στα γέλια. Σταματάμε σε φανάρι και βλέπω στο μπροστά αυτοκίνητο ένα ρακένδυτο άντρα με καμπούρα, μαυρισμένο αρχές μαρτίου, προφανώς και δεν είχε φορέσει μάρτη, να πλησιάζει στο παράθυρο και να λέει κάτι. Επόμενη του στάση το ταξί. Πλησίασε κουτσαίνοντας. Γεια σου μπάμπη, λέει ο οδηγός, τι κάνεις; Καλά, δόξα το θεό, απαντάει ο μπάμπης. Έχεις ένα τσιγάρο να μου δώσεις; Του δίνει. Φωτιά; Πάρε. Ανάβει πράσινο, κορνάρει κάποιος, ή πλέον νομίζω ότι ακούω κόρνα με το που δω πράσινο και φύγαμε.

Κατάλαβες γιατί είναι ωραίος τύπος ο μπάμπης; Αν τον λένε μπάμπη γιατί αυτό το φαντάζομαι. Θα μπορούσαμε όλοι να ήμασταν καλύτερα από ότι είμαστε. Ή χειρότερα. Μια απάντηση όμως χωρίς αχαριστία και μιζέρια στην ερώτηση "τι κανείς;" θα είναι πάντα σωστή.

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

στολίδια

Όσο όμορφα και να μου τα πεις, όσο και να τα στολίσεις, όσο και να θέλω να τα ακούσω δεν φτουράνε. Κράτα τον οίστρο σου για αλλού.
Οι λέξεις επινοήθηκαν όταν οι μορφασμοί και τα μάτια  ήταν ήδη εκεί.
Θα ακούσω τα μάτια σου ,τις εκφράσεις του προσώπου σου. Θα ακούσω τα χέρια σου πως κουνιούνται όταν μιλάς και θα καταλάβω.

Αυτά θέλω να ακούσω. Αυτά θέλω να με πείσουν. Οι δηλώσεις είναι για τις συνεντεύξεις τύπου. Οι λέξεις χαλάνε την μεταφορά όσο καλός ρήτορας και αν είσαι. Και αργότερα δεν θα θυμάμαι όμορφα λόγια μα θα θυμάμαι εσένα όταν μιλούσες και εμένα όταν σε άκουγα. Τα λόγια θα είναι το μπακράουντ. Σαν το σάουντρακ της ταινίας. Προσθέτει λίγο ντράμα.

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

ακούς;

Άκου. Τον φίλο, τον γνωστό, τον άγνωστο, τον σκύλο, τη σιωπή. Αλλά άκου. Μην κάνεις ότι ακούς μέχρι να αρχίσεις να μιλάς. Άκου. Όλοι μιλάνε. Λένε λένε λένε. Δεν είναι όλες οι συνομιλίες σαν τα παράθυρα των ειδήσεων. Δεν χρειάζεται να κερδίσεις τις εντυπώσεις με αυτά που θα πεις. Δεν χρειάζεται να υπερισχύσουν τα επιχειρήματά σου. Κάποιες φορές απλά χρειάζεται να ακούς. Αυτό είναι το δύσκολο.
Ακουστικά φίλε μου να πάρεις, όχι και άλλα ηχεία με σαμπγούφερ.

ακόμα

Ακόμα συμπαθώ τους ανθρώπους από τα μάτια τους ή τη φωνή τους.
Ακόμα κάνω όνειρα μεγαλύτερα από τις δυνατότητές μου.
Ακόμα αν δεν γίνει το δικό μου εκνευρίζομαι.
Ακόμα μου αρέσουν τα παραμύθια.
Ακόμα λέω αυτό που σκέφτομαι και ας φέρνω σε δύσκολη θέση τον εαυτό μου.
Ακόμα σε κάθε μου επιτυχία τρέχω να ενημερώσω τους αγαπημένους μου ανθρώπους.
Ακόμα με παίρνει ο ύπνος όταν μου χαϊδεύεις την πλάτη.
Ακόμα πιστεύω στα παραμύθια.
Ακόμα γελάω με την ψυχή μου σε κάθε ευκαιρία.
Ακόμα δεν μου αρέσει να ξυπνάω νωρίς το πρωί και να κοιμάμαι νωρίς το βράδυ.
Ακόμα όταν παίζω μπάλα λέω ότι είμαι ο αγαπημένος μου ποδοσφαιριστής.
Ακόμα πιστεύω αυτά που μου λες γιατί ακούω με τα μάτια.
Ακόμα όταν κάνω ζημιά έχω ανάγκη από αγκαλιά και όχι από τιμωρία.
Ακόμα δεν μπορώ να κρατήσω κακία.

Πόσο ακόμα στον κόσμο των μεγάλων;