Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

ακούς;

Άκου. Τον φίλο, τον γνωστό, τον άγνωστο, τον σκύλο, τη σιωπή. Αλλά άκου. Μην κάνεις ότι ακούς μέχρι να αρχίσεις να μιλάς. Άκου. Όλοι μιλάνε. Λένε λένε λένε. Δεν είναι όλες οι συνομιλίες σαν τα παράθυρα των ειδήσεων. Δεν χρειάζεται να κερδίσεις τις εντυπώσεις με αυτά που θα πεις. Δεν χρειάζεται να υπερισχύσουν τα επιχειρήματά σου. Κάποιες φορές απλά χρειάζεται να ακούς. Αυτό είναι το δύσκολο.
Ακουστικά φίλε μου να πάρεις, όχι και άλλα ηχεία με σαμπγούφερ.

ακόμα

Ακόμα συμπαθώ τους ανθρώπους από τα μάτια τους ή τη φωνή τους.
Ακόμα κάνω όνειρα μεγαλύτερα από τις δυνατότητές μου.
Ακόμα αν δεν γίνει το δικό μου εκνευρίζομαι.
Ακόμα μου αρέσουν τα παραμύθια.
Ακόμα λέω αυτό που σκέφτομαι και ας φέρνω σε δύσκολη θέση τον εαυτό μου.
Ακόμα σε κάθε μου επιτυχία τρέχω να ενημερώσω τους αγαπημένους μου ανθρώπους.
Ακόμα με παίρνει ο ύπνος όταν μου χαϊδεύεις την πλάτη.
Ακόμα πιστεύω στα παραμύθια.
Ακόμα γελάω με την ψυχή μου σε κάθε ευκαιρία.
Ακόμα δεν μου αρέσει να ξυπνάω νωρίς το πρωί και να κοιμάμαι νωρίς το βράδυ.
Ακόμα όταν παίζω μπάλα λέω ότι είμαι ο αγαπημένος μου ποδοσφαιριστής.
Ακόμα πιστεύω αυτά που μου λες γιατί ακούω με τα μάτια.
Ακόμα όταν κάνω ζημιά έχω ανάγκη από αγκαλιά και όχι από τιμωρία.
Ακόμα δεν μπορώ να κρατήσω κακία.

Πόσο ακόμα στον κόσμο των μεγάλων;