ο έτσι και ο γιουβέτσι

Δυο φορές και έναν καιρό ήταν δυο φίλοι. Ο Έτσι και ο Γιουβέτσι. Ο Έτσι ήταν έτσι, έτσι, έτσι και έτσι και αλλιώς και αλλιώτικα. Ο Γιουβέτσι ήταν 'νόστιμος'. Ήταν κολλητοί από το 1976 που πήρε το μετάλλιο η Κομανέτσι. Πέρασαν όμως τα χρόνια και τα ζαμάνια και ξαναπέρασαν και τότε ο Έτσι τα σταμάτησε και αναρωτήθηκε: Γιατί με κάνει παρέα ο Γιουβέτσι; Αφού σκέφτηκε και ξαναματασκέφτηκε και απάντηση δεν βρήκε αποφάσισε να τον ρωτήσει:
-Γιατί με κάνεις παρέα φίλε μου Γιουβέτσι;
-Γιατί έτσι, απάντησε ο Γιουβέτσι και συνέχισε να 'ψήνεται' για ποτό το βράδυ, εσύ γιατί με κάνεις παρέα φίλε μου Έτσι;

-Γιατί είσαι παραδοσιακός, απάντησε ο Έτσι και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι.
Και σαν δυο καλοί φίλοι ο Έτσι και ο Γιουβέτσι πήγαν για ποτό.

Τα χρόνια συνέχισαν να περνούν και οι νάνοι ψήλωσαν, ο λύκος έφαγε την κοκκινοσκουφίτσα και ο Χάνσελ έγινε ανθρωποφάγος και έφαγε την Γκρέτελ και ο Γιουβέτσι είχε πια γίνει και σταμάτησε να 'ψήνεται' να κάνει παρέα με τον Έτσι και έτσι χάθηκαν.
Μετά από καιρό σταμάτησε πάλι ο Έτσι τα χρόνια και τα ζαμάνια που περνούσαν βιαστικά από μπροστά του και αναρωτήθηκε γιατί σταμάτησε ο Γιουβέτσι να γουσταρέζει την παρέα του. Τον καλεί στο ετσιατόριό του για ένα ριγιούνιον και εκείνος δέχετε μετά χαράς και κλάδων. Ο Γιουβέτσι είπαμε δεν ήθελε να κάνει πια παρέα μαζί του αλλά δεν γινόταν να σβήσει με το έτσι θέλω όλες τις αναμνήσεις που είχε με τον Έτσι. Έτσι και έγινε λοιπόν και βρέθηκαν οι δυο παλιόφιλοι ο Έτσι και ο Γιουβέτσι. Θυμήθηκαν τα παλιά και ετσίασαν κυρίως στις χάπι τάιμς. Όταν η ώρα είχε πια περάσει και το αλκοόλ είχε κυριέτσι τους δύο φίλους ο Έτσι ρώτησε:
-Γιατί χαθήκαμε ρε φίλε;

-Γιατί έτσι
-Ε, πάντα έτσι δεν είμασταν;

-Εσύ, απάντησε ο γιουβέτσι

-Γιατί εσύ πώς ήσουν ρε Γιουβέτσι;
-Ωμός και άνοστος!
-Γιατί τώρα πως νομίζεις ότι είσαι;;
-Τουλάχιστον εγώ προσπάθησα να αλλάξω, δεν έμεινα έτσι και έτσι και έτσι μαλάκα Έτσι!!
-Και αν είναι έτσι γιατί κάναμε παρέα;

-Γιατί έτσι ήθελα
-Έτσι είσαι ρε πούστη;

-Εσύ είσαι έτσι, μη λέμε ότι θέλουμε.

Έτσι τελείωσε η συνάντηση των δυο άλλοτε κολλητών φίλων του Έτσι και του Γιουβέτσι και από τότε δεν ξαναεπικοινώνησαν παρά μόνο έστελναν κάθε τόσο μέιλς τα οποία ήταν φουόργουορντ. . .

δουλειά δεν είχε ο διάβολος, ήταν άνεργος

Επιτέλους βρήκα τη δουλειά που μου ταιριάζει. Ή να πω εργασία; Μπα δουλειά είναι πιο αντρουά εκτός και αν πας τον τόνο ένα κλικ αριστερά και γίνεται μούφα οπότε μην τον πας. Έπιασε τόπο το μάθημα που είχαμε στο λύκειο που λεγόταν επαγγελματική κάτι. Μας το έκανε μία που όλοι θέλαμε να μας το κάνει αλλά συμβιβαζόμασταν με το να την κοροϊδεύουμε. Κάτι που δεν ήταν σωστό αλλά ήταν ωραίο. Όχι σαν το άλλο αλλά συμβιβαζόμασταν. Θέλω λοιπόν να κάθομαι στον πιο πολυσύχναστο δρόμο με ένα καφέ ή ένα ποτό ή ένα σακουλάκι σπόρια και να παρατηρώ περαστικούς. Να προσπαθώ να καταλάβω τι κουβαλάει ο καθένας στο κεφάλι του, τι σκέφτεται. Ξεκινάω προκατειλημμένος θετικά και έχω σαν βάση το ότι σκέφτεται. Να μάθω τι στο καλό έχει στο μυαλό του ο κόσμος. Δεύτερο δείγμα θετικής προκατάληψης σε λίγο θα πω πως θα βγούμε και από την κρίση. Εναλλακτικά θα μπορούσε να μου κάνει κάποιος δώρο την μηχανή που διαβάζει την σκέψη αλλά τότε δεν θα χρειάζομαι τόσο χρόνο για να παράγω έργο οπότε θα μειωθεί το ωράριό μου και συνεπώς και ο μισθός μου. Πουτάνα τεχνολογία έχεις ταράξει τον κλάδο μας. Βέβαια τέτοια μηχανή δεν υπάρχει αλλά ας την εφεύρει κάποιος σε λίγο θα φύγει το 2010 τι περιμένετε; Ζητείται λοιπόν εργοδότης ή έστω χορηγός γιατί προς το παρών το κάνω από χόμπι και είναι κρίμα να χαθεί τέτοιο ταλέντο.

είμαι αυτός

Είμαι αυτός που πάει για τσιγάρα και γυρνάει με παγωτό, χωρίς τσιγάρα
αυτός που μπαίνει σπίτι και δεν κλείνει την πόρτα
αυτός που ψωνίζει από το σουπερμαρκετ με χρονικό ορίζοντα μάξιμουμ μίας μέρας
αυτός που αν δεν υπήρχε το γοογλε ούτε το όνομά του δεν θα θυμόταν
αυτός που χωρίς ξυπνητήρι δεν ξυπνάει ποτέ
αυτός που καπνίζει πριν και μετά τον ύπνο, πριν και μετά το φαγητό ενδεχομένως και κατά τη διάρκειά του
Είμαι αυτός που είμαι

american dream

Είδα το αμερικάνικο όνειρο

και ξύπνησα σε μια πολυθρόνα τρώγοντας τσικεν ναγκετς βουτηγμένα σε κετσαπ, πίνοντας μπύρα και βλέποντας ράγκμπυ

Εφιάλτης

ύπνε που παίρνεις τα παιδιά

Του άρεσε πάρα πολύ να κοιμάται. Κοιμόταν οχτώ ώρες για να ξεκουραστεί, επειδή κάποιος του είπε ότι τόσες αρκούν, κοιμόταν άλλες οχτώ ώρες για να δουλέψει, γιατί αλλιώς δεν περνούσε η ώρα και κοιμόταν άλλες οχτώ ώρες για να αντέχει τους γύρω του. Τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας ζούσε όπως όλοι οι μη-κανονικοί συνάνθρωποί του. Τελευταία φορά είχε ξυπνήσει όταν πήγαν οι τούρκοι στα ίμια και αυτό γιατί τον ξύπνησε ο πατριώτης μέσα του. Δεν ξύπνησε ούτε όταν τον παράτησε η κοπέλα του, ούτε όταν αυτός παράτησε τους φίλους του ούτε όταν η παπαρίζου κέρδισε τη eurovision. Ήταν τεμπέλης εκ φύσεως και εκ πεποιθήσεως. Παραλίγο να ξυπνήσει όταν πήγαν να του κόψουν το τσιγάρο, το ποτό, τη διασκέδαση, τον 13ο μισθό, τα φτερά, τα πούπουλα αλλά νόμισε ότι ήταν όνειρο και άλλαξε πλευρό περπατώντας. Τελικά τι είναι καλύτερο: να υπνοβατείς ή να κοιμάσαι όρθιος;