τι κοιτάς;

Ήταν δίπλα δίπλα και δεν κοιταζόντουσαν.
Περπατούσαν χέρι χέρι και δεν κοιταζόντουσαν.
Έτρωγαν μαζί και δεν κοιταζόντουσαν.
Έπιναν καφέ και δεν κοιταζόντουσαν.
Έκαναν έρωτα και δεν κοιταζόντουσαν.
Καθόταν αντικριστά και δεν κοιταζόντουσαν.

Μα τι κοιτούσαν; Τι κοιτούσαν;

Και ξάφνου άρχισαν να κοιτιούνται. Αλλά εστίασαν αλλού. Εστίασαν εκεί που εστιάζει ο εχθρός. Και
σταμάτησαν να είναι δίπλα δίπλα.
Σταμάτησαν να περπατάν χέρι χέρι.
Σταμάτησαν να πίνουν μαζί καφέ.
Σταμάτησε ο έρωτας.
Σταμάτησε ο χρόνος.

Και τα μάτια άνοιξαν και καθάρισαν και άρχισαν να βλέπουν και να κοιτούν.
Τα ίδια μάτια που κοιτούσαν παλιά.

Τα μάτια που μιλάνε πιο πολύ από ότι βλέπουν.
Τα μάτια που δεν συμφωνούν πάντα με τα χείλη.
Τα μάτια που ξέρεις, τα μάτια που ξέρω.

Μα ο χρόνος είχε σταματήσει μόνο για τα μάτια. Οι εικόνες είχαν αλλάξει και αν τα μάτια έγιναν ξανά τα ίδια δεν έβλεπαν την ίδια εικόνα.

Φέρε χαρτί και ξυλομπογιά και άσε τα μάτια μας να ζωγραφίσουν