σαν το μωρό το παιδί

Ο σκύλος φέρεται όπως τον μάθεις. Αν από μικρό δεν τον αφήνεις να θρονιάζεται στον καναπέ λάικ α σερ δεν θα το κάνει ποτέ. Τουλάχιστον όσο είσαι μπροστά.
Το μωρό τρώει και κοιμάται όπως το μάθεις. Αν το μάθεις να κοιμάται κάθε βράδυ στις δέκα, αυτό θα γίνεται καθημερινά εκτός και αν κάποια μέρα έχει ντέρτια και κοιμηθεί λίγο αργότερα.
Ο μπρόουσερ βγάζει πρώτες επιλογές αυτές που του έμαθες ότι σου αρέσουν. Αν μπαίνεις δέκα φορές τη μέρα στο γιουπορν και μία στο γιουτιομπ όταν γράψεις γιου το γιουπορν θα βγάλει πρώτα (ένας φίλος, όχι εγώ). Το έντερο φέρεται όπως το μάθεις. Αν κάθε πρωί λύνεις ένα σταυρόλεξο συνηθίζει και θέλει πνευματική άσκηση εκείνη την ώρα.

Έτσι και ο άνθρωπος. Αν τον έχεις μάθει να του φέρεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο που αποδέχεται ευχάριστα και ξαφνικά αλλάξεις δεν θα του αρέσει. Και δεν θα εξετάσει τον λόγο που άλλαξες συμπεριφορά. Εστιάζει στο ότι άλλαξες. Γιατί έτσι τον είχες μάθει. Όταν σου ζητάει σοκολάτα να του παίρνεις σοκολάτα. Όταν σου ζητάει να τον πάρεις αγκαλιά γιατί κουράστηκε να περπατάει να τον παίρνεις αγκαλιά. Όταν σου ζητάει μπιφτέκια γιατί δεν του αρέσουν τα φασολάκια να του κάνεις μπιφτέκια. Όταν σου ζητάει κακάο γιατί το σκέτο γάλα δεν μπορεί να το πιει να του παίρνεις κακάο. Όταν σου ζητάει παιχνίδι να παίζεις. Και αν δεν του κάνεις τα χατίρια αγαπάει περισσότερο τη γιαγιά.

Εμ τι; Παιδιά είμαστε;